In een historisch moment voor de Japanse rechtspraak is de 88-jarige Iwao Hakamada officieel vrijgesproken van meerdere moorden, na decennia van onzekerheid en juridische strijd.
Hakamada, die in 1968 ter dood werd veroordeeld, bracht 46 jaar door in de dodencel, wat wereldwijd een record is. Sinds 2014 was hij op vrije voeten, maar de zaak bleef zijn leven domineren. De vrijspraak van Hakamada markeert het einde van een tien jaar durend juridisch proces waarin zijn onschuld eindelijk werd erkend.
Oorspronkelijke veroordeling en twijfel over bewijsmateriaal
Hakamada werd veroordeeld voor de moord op zijn baas, diens vrouw en hun twee kinderen, evenals voor brandstichting. Hoewel hij altijd heeft volgehouden dat hij onschuldig was, gaf hij in eerste instantie een bekentenis af. Deze bekentenis zou echter onder dwang en mishandeling zijn verkregen, wat bijdroeg aan de groeiende twijfel over de rechtmatigheid van zijn veroordeling. In 2014 werd de zaak heropend door een rechtbank, die concludeerde dat er grote twijfels bestonden over het bewijsmateriaal dat tegen hem was gebruikt.
Publieke steun en roep om gerechtigheid
De zaak van Hakamada kreeg in de afgelopen jaren veel publieke aandacht in Japan. Velen vonden dat hij onterecht was veroordeeld en eisten zijn vrijspraak. Demonstranten verzamelden zich bij de rechtbank en drukten hun steun uit voor de bejaarde man die, ondanks zijn leeftijd en gezondheid, bleef vechten voor gerechtigheid.
Gezondheid en nasleep
Na zijn vrijlating in 2014 verslechterde de gezondheid van Hakamada, mede als gevolg van de jarenlange stress en het leven in de dodencel. Hoewel zijn vrijspraak eindelijk een eind brengt aan zijn juridische strijd, blijft de impact van zijn lange gevangenschap voelbaar. Hakamada’s verhaal werpt een schaduw over het Japanse rechtssysteem en de manier waarop verdachten worden behandeld.
Met zijn vrijspraak komt er een einde aan een van de langstdurende en meest controversiële zaken in de Japanse geschiedenis. Dit markeert niet alleen een persoonlijke overwinning voor Hakamada, maar ook een kritieke blik op de werking van het strafrecht in Japan.