In de Verenigde Staten is een man na maar liefst 42 jaar in de gevangenis vrijgelaten nadat bleek dat hij daar onschuldig heeft gezeten.
De onschuldige Gerald Manning werd in 1977 tot een levenslange celstraf veroordeeld voor een verkrachting en moord. Het enige bewijs tegen hem was zijn bekentenis die de tiener na tientallen uren verhoor en druk van de recherche heeft afgelegd.
Saillant detail in deze hele zaak is dat de dochter van het slachtoffer een rol heeft gespeeld in de totstandkoming van de vrijlating van Manning. Nadat de vrouw het dossier had gelezen kwam ze tot de conclusie dat de man het zeker niet kon hebben gedaan.
Dat blijkt nu inderdaad het geval te zijn maar zijn hele leven is inmiddels verpest en de mooiste jaren zijn voorbij. Geen enkele schadevergoeding kan zoiets goed maken. Waar is ‘guilty beyond a reasonable doubt’ gebleven?