Een 30-jarige man uit Borculo is veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf voor het opzettelijk om het leven brengen van Wico van Leeuwen en het wegmaken van zijn lichaam.
Deze straf is conform de eis van de officier van justitie en betekent een belangrijke stap in de rechtszaak die draait om de omstandigheden rond Van Leeuwen’s dood.
Verdwijning en Dood van Wico van Leeuwen
Wico van Leeuwen verdween op 17 mei 2022 uit zijn woning. Na deze datum was er geen contact meer met zijn familie en werden geen banktransacties meer geregistreerd. Hoewel het lichaam van Van Leeuwen nog niet is gevonden, wordt zijn dood als een feit beschouwd op basis van het sporenonderzoek en de verklaring van de verdachte. Het onderzoek wijst uit dat Van Leeuwen ernstig gewond raakte door een steekwond.
Geweld en Sporenwissen
Op de avond van 17 mei 2022 verbleven de verdachte en Van Leeuwen samen in een woning in Borculo. Tijdens deze bijeenkomst heeft de verdachte Van Leeuwen met een mes de keel doorgesneden. Na de fatale daad heeft de verdachte geprobeerd de bloedsporen in de woning te wissen en het lichaam van Van Leeuwen te verbergen.
Alternatief Scenario en Onzekerheden
In een laat stadium van de rechtszaak wees de verdachte een inmiddels overleden man aan als de dader. De rechtbank achtte dit scenario niet aannemelijk, gezien de inconsistenties in de verklaringen van de verdachte en zijn wisselende verklaringen over de toedracht van de gebeurtenissen.
Impact op Nabestaanden
De rechtbank benadrukte het ernstige gebrek aan respect van de verdachte voor het leven van een ander en het onherstelbare leed dat hij de familie van het slachtoffer heeft aangedaan. De onzekerheid over de locatie van het lichaam bemoeilijkt de verwerking van het verlies door de nabestaanden, die al meer dan twee jaar in onzekerheid verkeren.
Toerekeningsvatbaarheid en Proceshouding
De verdachte weigerde mee te werken aan het onderzoek in het Pieter Baan Centrum, waardoor er geen advies over zijn persoonlijkheidsproblematiek en toerekeningsvatbaarheid beschikbaar is. De rechtbank beschouwt de verdachte als volledig toerekeningsvatbaar. De proceshouding van de verdachte, inclusief zijn keuze om niet mee te werken, wordt gezien als een bewuste beslissing.
Celstraf en Schadevergoeding
De rechtbank heeft de verdachte een celstraf opgelegd van 15 jaar, twee jaar minder dan de maximale straf van 17 jaar. Dit is mede omdat de verdachte geen ernstige geweldsdocumentatie heeft. Daarnaast zijn de vorderingen tot schadevergoeding van de benadeelde partijen toegewezen, wat een extra stap vormt in het rechtzetten van het leed dat is veroorzaakt door deze misdaad.